Cia mheud fidheall ann an Alba air a bheil ainm sònraichte? Tha mi a’
    ciallachadh le sin ainm pearsanta. Chan eil fhios agam, ach tha mi eòlach
    air aon tè. Tha i ann an Taigh-tasgaidh Clann Donnchaidh ann am Bruthar ann
    an Siorrachd Pheairt. ʼS e an t-ainm a th’ oirre ‘A’ Bhan-Lunnainneach
    Bhuidhe’. Tha i co-cheangailte ris an eachdraidh a bha mi ag innse dhuibh
    mun deuchainn mhòr shaidheansail air Sìth Chailleann ann an seachd ceud
    deug, seachdad ʼs a ceithir (1774).
    An dèidh seachd seachdainean deug air a’ bheinn, bha an deuchainn – airson
    cuideam na cruinne a thomhas – deiseil. Air an oidhche mu dheireadh, chùm
    an luchd-saidheans pàrtaidh ann am bothan air a’ bheinn. Bha cuid de
    mhuinntir an àite an làthair oir bha iad air a bhith an sàs anns a’
    phròiseact mar luchd-obrach. Nam measg, bha fear Donnchadh MacDhonnchaidh.
    Bha e na fhìdhlear air leth. Gu tric bhiodh e a’ toirt na fìdhle aige don
    bhothan a chluich rìdhlichean is sigichean.
    Aig a’ phàrtaidh, ge-tà, thachair rudeigin. Chaidh am bothan na smàl. Fhad
    ʼs as aithne dhomh, cha deach duine a ghoirteachadh, ach dh’fhalbh an
    fhidheall anns an teine. Agus dh’fhàg sin Donnchadh troimhe-chèile. Cha
    robh e beartach. Ciamar fon ghrèin a bha e a’ dol a cheannach fidheall ùr?
    Uill, gu fortanach, cha robh aige ri fidheall a cheannach. Nuair a thill e
    a Lunnainn, lorg ceannard na deuchainne saidheansail, Nevil Maskelyne – an
    Reultair Rìoghail – fidheall ùr. Chuir e gu Donnchadh i. Bha Donnchadh cho
    sona ris an rìgh agus sgrìobh e port, a’ comharrachadh na h-ionnsramaid ùir
    aige. Agus chuir e an t-ainm oirre ‘A’ Bhan-Lunnainneach Bhuidhe’ no ann am
    Beurla ‘The Yellow London Lady’. Feumaidh gun robh i car buidhe
    ann an dath. Chunnaic mi dealbh dhith agus chan eil i a’ coimhead cho
    buidhe an-diugh. Ach tha i dà cheud gu leth bliadhna a dh’aois – no
    barrachd.
    Nuair a bha Donnchadh suas ann am bliadhnaichean, thug e
    a’ Bhan-Lunnainneach Bhuidhe do charaid dha air an robh
    Cuimeanach mar chinneadh. Ach chuir e cùmhnant air – gu feumadh an
    Cuimeanach an fhidheall fhàgail aig fear eile air an robh Donnchadh
    MacDhonnchaidh mar ainm. Bhon uair sin, tha i air a dhol bho Dhonnchadh
    MacDhonnchaidh gu fear eile dhen aon ainm.
    Chaidh fear de na daoine sin a dh’fhuireach ann an Astràilia. Dh’fhàg e a’
    Bhan-Lunnainneach Bhuidhe aig a mhàthair ann an Raineach. Thug ise air
    iasad i gu fear Alasdair a’ Phìobaire a bha ainmeil mar fhìdhlear agus
    pìobaire. Bha Alasdair a’ gabhail pàirt ann an fharpais-chiùil ann an
    Liverpool.
    Bhuannaich e an fharpais ach dh’òl e cus an dèidh làimhe. Chosg e an
    t-airgead gu lèir aige agus cha robh càil na sporan airson faighinn
    dhachaigh. Thug e an fhidheall gu geall-cheannaiche no pawnbroker 
    airson an t-airgead fhaighinn. Bha muinntir Raineach feargach nuair a
    chuala iad an naidheachd. Chuir iad airgead ri chèile agus chuir iad
    Alasdair air ais a Liverpool airson a’ Bhan-Lunnainneach Bhuidhe fhaighinn.
    Chaidh e ann, ach a-rithist dh’òl e cus agus thuit e, a’ briseadh amhaich
    na fìdhle. Obh obh.
    Chaidh obair càraidh a dhèanamh oirre agus an-diugh tha i ann an staid
    mhath. Thig i a-mach bho àm gu àm airson cuirm-chiùil. Saoil an tig an
    latha nuair a chluicheas cuideigin i air cliathaich Sìth Chailleann?
    Beannachd leibh.