Lismore
				              
    
        At the beginning of the autumn I was on the isle of Lismore in Argyll.
        I really like Lismore. I was there for a reason – to guide people to
        the seashore to look at seaweed. We went to a bay that was beside an
        old castle.
    
    
        There is a story connected to the castle, Castle Coiffin. Coiffin was a
        Scandinavian. He was a prince. The castle was a home to him. He had a
        sister called Beothail. She was beautiful in her appearance and kind in
        her demeanour. She built a reputation among the islanders.
    
    
        Beothail was in love with a young Scandinavian man. But her sweetheart
        left for a war in Scandinavia. The months elapsed and there was no
        sight or sound of the hero. Eventually, news came. He was killed in a
        bloody battle.
    
    
        Beothail suffered a broken heart. She went to bed and never got out of
        it. She died [‘changed’] or, as they say in Lismore, she died
        [‘travelled’]. She was buried near the castle.
    
    
        Beothail was at rest but her ghost was not. People would hear it on
        stormy nights, saying, ‘My brother is going past. I hope he’ll listen
        to me and hear my plea.’ It was her plea that her earthly remains would
        be taken to Scandinavia to be next to her sweetheart.
    
    
        Coiffin heard her. He removed her bones from the grave. He cleaned them
        in a well called ‘the well of the bones’. He sailed to Scandinavia and
        he put Beothail’s bones in her sweetheart’s grave.
    
    However, shortly after Coiffin returned to Lismore, his sister’s ghost
    started to call again. It had the same plea. People searched where she had
    been buried before. And they found one extra bone – a finger bone. They
    sailed back to Scandinavia again, with the wee bone. They put the bone in
    her grave. And, since then, her ghost has not been heard on Lismore
				             
				            
				              Lios Mòr
				              
    Aig toiseach an fhoghair bha mi air Eilean Lios Mòr ann an Earra-Ghàidheal.
    ʼS fìor thoigh leam Lios Mòr. Bha mi ann air adhbhar – airson daoine a
    stiùireadh don chladach a choimhead air feamainn. Chaidh sinn gu camas a
    bha ri taobh seann chaisteal.
    Tha sgeulachd co-cheangailte ris a’ chaisteal, Caisteal Chaifinn. ʼS e
    Lochlannach a bha ann an Caifinn. ʼS e prionnsa a bha ann. Bha an caisteal
    na dhachaigh dha. Bha piuthar aige air an robh Beothail mar ainm. Bha i
    àlainn na coltas is coibhneil na dol a-mach. Choisinn i cliù am measg
    muinntir an eilein.
    Bha Beothail ann an gaol le fear òg Lochlannach. Ach dh’fhalbh a leannan a
    chogadh ann an Lochlann. Chaidh na mìosan seachad agus cha robh sgeul no
    guth air a’ ghaisgeach. Mu dheireadh, thàinig fios. Chaidh a mharbhadh ann
    am blàr fuilteach.
    Dh’fhuiling Beothail bristeadh-cridhe. Chaidh i a laighe na leabaidh agus
    cha do dh’èirich i aiste. Chaochail i no, mar a chanas iad ann an Lios Mòr,
    shiubhail i. Chaidh a tiodhlacadh faisg air a’ chaisteal.
    Bha Beothail aig fois ach cha robh a taibhs. Bhiodh daoine ga cluinntinn
    air oidhcheannan stoirmeil, ag ràdh, ‘Tha mo bhràthair a’ dol seachad. Tha
    mi ʼn dùil gun èist e rium agus gun cluinn e m’ iarrtas.’ B’ e an t-iarrtas
    aice gum biodh an dust aice air a thoirt a Lochlann airson a bhith ri taobh
    a leannain.
    Chuala Caifinn i. Thog e na cnàmhan aice às an uaigh. Ghlan e iad ann an
    tobar ris an canar Tobar nan Cnàmh. Sheòl e gu ruige Lochlann agus chuir e
    cnàmhan Beothail ann an uaigh a leannain.
    Ge-tà, goirid an dèidh do Chaifinn tilleadh a Lios Mòr, thòisich taibhs a’
    pheathar air èigheachd a-rithist. Bha an aon iarrtas aice. Rùraich daoine
    far an robh i air a tiodhlacadh roimhe. Agus lorg iad aon chnàimh a
    bharrachd – cnàimh meòir. Sheòl iad air ais a Lochlann turas eile, leis a’
    chnàimh bheag. Chuir iad an cnàimh don uaigh aice. Agus, bhon uair sin, cha
    chualas a taibhs a-rithist ann an Lios Mòr.