Bha mi ag innse dhuibh mu bhàs poilis aig deireadh an naoidheamh linn deug ann an Obar Neithich ann an Srath Spè. Bha na h-oifigearan, Iain MacGilleNaoimh
agus Tòmas King, air a dhol a dh’iarraidh airgead, a bh’ air a chur mar chàin air Ailean MacCaluim airson a bhith ri poidseadh.
Chaidh iad a-steach don taigh far an robh MacCaluim a’ fuireach. Bha e dorch. ’S e an geamhradh a bh’ ann. Rinn cù Ailein dranndan air MacGilleNaoimh.
Bhuail am poileas an cù le a shlait. Aig an dearbh mhionaid, chuala MacGilleNaoimh brag gunna. Dh’èigh MacGilleNaoimh air King, ach cha d’ fhuair e
freagairt.
Chaidh MacGilleNaoimh don chidsin. Cha mhòr nach do thuit e thairis air rudeigin air an làr. Las am poileas maids airson solas a dhèanamh. Dè chunnaic e
ach corp a chompanaich air a’ bheul fodha, agus gunna thairis air a chasan.
Aig an dearbh mhionaid, thàinig am post, Alasdair Grannd, don doras. Bha e air MacCaluim fhaicinn, a’ teicheadh sìos an rathad. Bha e casruisgte. Thug an Granndach agus MacGilleNaoimh sùil gheur air Tòmas King. Bha e gun teagamh marbh. Bha na poilis a-nise a’
coimhead airson ‘murtair’.
Theich MacCaluim bho bhaile-fearainn gu baile-fearainn ann an Srath Spè, ged a chaidh a chù dhachaigh às aonais. Fhuair e paidhir bhrògan agus theich e
thar a’ mhonaidh. Chuir na poilis seasgad oifigear a-mach air a thòir. Bha iad a’ coimhead taobh Shrath Dheathain.
Dà latha ron Nollaig, dh’inns tuathanach do na poilis gun robh MacCaluim anns a’ bhaile-fearainn aige aig Tom a’ Chrochaire. Bha e am falach ann an sabhal.
An ath mhadainn thàinig ceathrar phoileas agus chuir iad MacCaluim an grèim. Chaidh a thoirt don Aghaidh Mhòir agus an uair sin air an trèana a dh’Inbhir
Nis. Bha sluagh mòr a’ feitheamh aig Stèisean Inbhir Nis. Chunnaic iad fear sgìth, salach air a cheangal ri poileas le glas-làmh. Bha ùidh
mhòr aig muinntir na Gàidhealtachd anns a’ chùis.
Thòisich a’ chùis-chùirte air a’ chòigeamh latha deug dhen Ghearran, ochd ceud deug, naochad ’s a naoi (1899) anns an taigh-chùirte ann an Inbhir Nis –
anns a’ chaisteal, far a bheil e fhathast. Thuirt an luchd-dìon gun robh MacCaluim air a bhith às a rian nuair a loisg e air a’ Chonstabal King. Ach thuirt
triùir dhotairean nach robh sin fìor agus gun robh smachd aige air fhèin.
Ged a bha na poilis an dòchas gum faighte ciontach e de mhurt, cha b’ e sin beachd an diùraidh. Dh’aontaich an diùraidh le mòr-chuid gun robh MacCaluim
ciontach de mharbhadh le coire, seach murt. Thuirt am britheamh, am Morair Trayner, gun robh an diùraidh air a bhith gu math tròcaireach. Ge-tà, bha a
leithid de mharbhadh fhathast na eucoir mhòir. Chuir e binn air MacCaluim de chòig bliadhn’ deug anns a’ phrìosan.
Chaidh Tòmas King a thiodhlacadh ann an Cladh Obar Neithich. Bha muinntir na Gàidhealtachd air an uabhasachadh le a bhàs agus thog iad dusan mìle not mar
thaic do a bhean agus an ochdnar cloinne. Agus chaidh an naidheachd mun chùis cho fada ri Sealan Nuadh, far an do nochd i air prìomh dhuilleag nam
pàipearan-naidheachd.